Deze zevende aflevering beschrijft het Nederlandse verzet dat van onschuldige protesten en illegale krantjes tijdens de bezetting uitgroeit tot een massale organisatie die honderd­duizenden onderduikers weet te voeden en zelfs niet terugdeinst voor geweld. Begin 1943 zijn de Duitse troepen op alle fronten aan de verliezende hand. Om de oorlog te kunnen volhouden heeft Duitsland dringend arbeiders nodig voor hun oorlogsindustrie en die willen ze halen uit de bezette gebieden, zoals Nederland. Het merendeel van de Nederlandse mannen voelt daar weinig voor en zo’n 250.000 van hen duikt onder. Al die onderduikers moeten wel eten en drinken, maar dat is allemaal op de bon. Dus worden op grote schaal officiële documenten nagemaakt: persoonsbewijzen, bonkaarten, vergunningen. Els (16 jaar, Haarlem) pakt het anders aan: zij berooft een distributie­kantoor om aan echte voedselbonnen te komen.