Deze achtste en laatste aflevering begint om klokslag 11 uur op 11 november 1918 als de kanonnen aan het Westfront zwijgen. De wapenstilstand wordt over de hele wereld uitbundig gevierd. Maar niet door de 10-jarige Emilie en haar broers die hun vader hebben verloren. Om hun boerderij in Noord-Frankrijk weer op te bouwen, krijgen zij een Duitse krijgsgevangene toegewezen. Die worden door de Fransen namelijk niet vrijgelaten, maar moeten voor straf bommen ruimen en het prikkeldraad weghalen van de slagvelden. De drie kinderen projecteren hun haatgevoelens en verdriet op deze "vijand". Helemaal als hun moeder zich tot hem aangetrokken voelt. Om de dood van hun vader te wreken halen zij een verstopt pistool uit de grond. Even onverzoenlijk zijn de Franse onderhandelaars op de vredesconferentie in Versailles die met hun onmogelijke eisen de kiem leggen voor het volgende conflict.