Pieter Vos is aangespoeld in Engeland, maar in plaats van een gastvrije ontvangst, wordt hij langdurig verhoord omdat de geallieerden willen voorkomen dat er spionnen het land binnen komen.
De Engelsen zijn vastbesloten om de Duitsers tegen te houden en nemen geen enkel risico. Uit angst voor spionnen worden de Engeland¬vaarders soms wekenlang ondervraagd.
De ondervrager blijft steeds buiten beeld.Pieter, was het toch? Pieter Vos?
Ja. Ik had papieren, maar die zijn... De zee. Ik ben ze kwijtgeraakt.
Net als die zogenaamde vriend van je?
PIETER zucht en herhaalt voor de zoveelste keer:We waren al twee dagen onderweg en toen begon het zo te waaien. Mijn peddel was gebroken en Louis—
Hij breekt zijn zin af en slaat een hand voor zijn ogen.Fascinerend, hoor. Je persoonsbewijs raak je kwijt, een vriend verdwijnt zomaar... Alleen een duif heb je nog bij je. Een postduif nog wel...
Gefrustreerd laat PIETER zich terugvallen in zijn stoel.Waarom, 'Pieter Vos'? Wat voor boodschap wilde je terugsturen? Hoe sterk de luchtafweer is? Of waar de Engelse vloot ligt?
IK BEN GEEN SPION! WAAROM GELOOFT U ME NOU NIET?! IK WIL ALLEEN MAAR NAAR DE KONINGIN EN DAARNA VECHTEN TEGEN DE MOFFEN! VERDER NIETS!
Stilte.Dus jij beweert dat je ‘Pieter Vos’ bent?
PIETER zucht en laat zich terugvallen in zijn stoel.
