Haar relatie met Babette is afgebroken, toen Nathalie naar Petersburg vertrok. Maar opeens ziet Babette haar in Amsterdam lopen.
Nou, ik durfde niet eens te vragen naar een visum, want ze was zo...
Ze verschijnt vanuit de gang in de woonkamer en breekt haar zin af. Haar gezicht trekt helemaal bleek weg.(Bromt) Dat is geloof ik ook niet meer nodig.
Nu pas zien we Nathalie op de bank zitten. Ze heeft haar jas aan en maakt een gespannen indruk.Dus toch?!
Finette drukt haar sigaret uit.Ik ehh... Ik laat jullie maar even.
Ze loopt naar de gang en als ze Babette passeert:(fluistert) Jij wilde toch glasnost?
Ze loopt de gang in en gelijk daarna valt de voordeur dicht. Babette is nog steeds niet bekomen van de verrassing.Waar ehh...?
Bij m'n zus in Den Haag. Ik werk voor het oorlogstribunaal.
Wat is dit voor kinderachtig gedoe?! Ik had bijna in Petersburg gezeten!
Dat wilde je zelf. Had mij rustig laten zitten. Ik heb je niet uitgenodigd.
Omdat ik jou zag lopen in de Utrechtsestraat!
Geen van beiden reageert op deze absurditeit.Als je mij voor de gek wil houden, doe het dan goed. Kom dan helemaal niet meer in Amsterdam!
En jij moet wegblijven uit Petersburg!
De eerste schoten zijn uitgewisseld. Babette schudt haar hoofd om het bizarre van de situatie.Jezus, Nathalie. Ik was stuk toen jij vertrok. En jij helemaal in tranen. Daar speel je toch niet mee?!
Wat dan? Gewoon verdergaan als happy couple? Waarin ik zogenaamd heel gelukkig ben en jij zogenaamd naar je werk gaat?
Babette slikt iets weg.Ik heb meerdere relaties gehad, maar zo muurvast, zo onbespreekbaar en frustrerend als deze...
We hadden nooit moeten gaan samenwonen. Dat was veel te snel.
Fel wijst Nathalie naar de bank met beddegoed en de plunjezak van Kevin.Maar nu zijn jullie met z'n drieën en jij slaapt zelfs op de bank! Dat is wél heel normaal?!...
Het is maar voor even. Finette is een vriendin en...
Waarom wilde je naar Petersburg? Omdat je mij zo miste? Of om te checken of ik daar wel zat?
Babette begrijpt dat Nathalie gelijk heeft en geeft geen antwoord. Er valt een stilte.Hoe lang had je het willen volhouden?
Totdat jij iemand anders was tegengekomen. Of ik. Gewoon zoals het altijd gaat.
Maar je had het toch eerlijk kunnen zeggen?! Waarom die hele komedie?
Nathalie haalt haar schouders op.Zo leek het net alsof we op een hoogtepunt waren geëindigd. Dan konden we steeds denken dat het nog iets moois had kunnen worden...
Ze glimlacht triest.In plaats van wat het eigenlijk was: een tussendoortje, een troostrelatie om Frank te vergeten.
Er waren ook goede momenten...
Toen ik jou voor het eerst zag, gingen er overal alarmbellen af: NIET DOEN! NIET DOEN! Maar het ging goed... zolang jij mij nodig had.
Ze doet haar jas dicht.En nou is mijn rol uitgespeeld.
Beiden vrouwen staan tegenover elkaar. Nathalie maakt aanstalten om weg te lopen, maar dan komt Babette naar haar toe en omhelst haar stevig.Deze is wel oprecht.
Ze laat Nathalie los en die verlaat de kamer. Als de voordeur opengaat, ploft Babette neer op de bank. Ze zucht en laat haar hoofd achterover op de rugleuning vallen.Agenda
Sitemap
Copyright
© Maarten van der Duin | wildwords, 2011-2021