Chris heeft zijn gezin verlaten voor Robin. Uit eigen ervaring schetst Donna het leven dat hem de komende maanden staat te wachten.
(kalm) Waar is Robin?
Ze zet de kraan open en wast haar gezicht en handen.Klein meningsverschil. Ze vond dat ik terug moest naar m'n gezin, maar dat kan ik niet.
Donna veegt haar gezicht en handen droog met een handdoek.Nee, natuurlijk niet. Als je net met ruzie bent weggelopen!
Chris is verbaasd over Donna's begripvolle houding en ontspant een beetje.Dus wilde ik naar een hotel.
Donna schenkt voor zichzelf een glas melk in en gaat helemaal met Chris' gedachtengang mee.Om te vieren dat jullie eindelijk samen zijn. Nu het nog kan.
Ze zet het glas aan haar mond.Precies. Twee-drie weken in de bruidssuite...
Alsof Donna's woorden nu pas doordringen:... Wat bedoel je met 'nu het nog kan'?
Donna drinkt haar glas rustig leeg.Gewoon, voordat de rechtszaak begint. Je gaat toch scheiden?
Ehh, ja. Dat lijkt me wel.
Nou dan. Eerst een verzoekschrift naar de advocaat. Daartegen maakt je vrouw dan weer bezwaar. De rechter verleent uitstel. Dan eindelijk de zitting. Je vrouw weer in hoger beroep. En voor je het weet ben je een jaar verder. Dan heb je echt geen tijd meer voor dit soort ontspanning.
Ze zet haar glas in de gootsteen.Of geld. Hoeveel verdien je?
Wat heeft mijn salaris hiermee...
Een alimentatie van twee-drie duizend per maand. Daarbovenop nog het onderhoud van de kinderen: school, kleren, de vakanties. Hou je dan nog genoeg over voor een hotel?
Haar woorden missen hun uitwerking niet en Chris begint zijn toekomst steeds somberder in te zien.Of voor de wasserette en een werkster. Want dat zie ik Robin nog niet doen.
Ze komt de keuken uit en glimlacht Chris nog even bemoedigend toe.Dus ga maar lekker naar een hotel met Robin en geniet er van. Jullie moeten daar nog lang op teren.
Ze verlaat de kamer en Chris blijft peinzend achter: waar begint hij aan?Agenda
Sitemap
Copyright
© Maarten van der Duin | wildwords, 2011-2021