Door het wielerparcours in de rivier te laten eindigen, rekenen de Sportlets met hun robot-dubbelgangers af, want die kunnen niet tegen water. Strongo kan het niet aanzien dat ook de lieftallige nep-Charm verdrinkt.
Goed zo! Zet ‘m op!
Jullie zijn er bijna!
De twee sportlets wuiven en applaudisseren met hoog opgeheven armen, maar naast hen staat STRONGO gelaten toe te kijken. In slowmotion passeert Charm als laatste wielrenner. Ze lacht naar Strongo langs de kant en kust hem in de lucht. Strongo glimlacht triest en wuift terug.Help me, alsjeblieft!
De drie robots ploeteren machteloos in het water rond en verstrammen langzaam.Ik verdrink.
Opeens kan Strongo zich niet meer inhouden en loopt naar het water toe.Hou vol! Ik kom je halen!
De echte Charm grijpt Strongo meteen beet en houdt hem tegen.Strongo, niet doen. Het is een robot. Trek het je niet aan.
Maar moet je haar nou zien! Ik kan haar toch niet zomaar laten verdrinken?!
Hij trekt de handen van Charm los en springt in het water.Ze heeft hem een kus gegeven en toen... Nou ja, je kent Strongo.
Met grote slagen zwemt Strongo richting robot-Charm.Ik kan me niet meer bewegen.
Rustig maar, liefje. Ik kom je redden.
O, schatje van me.
Strongo heeft haar bijna bereikt, maar opeens houdt hij in.Wat is er, lieverd?
Ik... Ik...
Ook op de kant zien de sportlets dat Strongo gestopt is met zwemmen.Strongo, wat is er?
M’n benen, ik kan ze niet meer bewegen.
De sportlets op de kant werpen verbaasde blikken naar elkaar: hè? Dan horen ze vlak naast hen opeens een stem:Geef eens een hand. Anders kom ik er niet uit.
Een druipende Strongo, de echte, heeft de kant bereikt en probeert er uit te klimmen. Als de sporlets hem stomverbaasd op het droge hebben getrokken, kijken ze toe hoe in het midden van de rivier de robot-Charm en Strongo elkaar omhelsen. Een kus en beiden zakken naar de diepte.
