int. therapieruimte

Een driezitsbank met rechts een introverte BOER en helemaal aan de andere kant een verdrietige BOERIN.

BOERIN

Nee, het gaat niet goed. Het gaat helemaal niet goed.

THERAPEUT (O.S.)(zalvend)

Vertel het maar gerust, samen komen we d’r heus wel uit.

In een fauteuil tegenover het tweetal zit een RELATIE-THERAPEUT met een schrijfblok op zijn schoot.

BOERIN

Hij ziet me gewoon niet meer staan, m’n man. Altijd met z’n hoofd bij die ander!

THERAPEUT

Och, misschien lijkt dat maar zo?

BOERIN

Hele avonden is hij weg! En dan weet ik gewoon... ik voel het... (Furieus) hij zit weer BIJ DIE KOE!

Ze werpt een giftige blik naar de BOER, die zich hoogst ongemakkelijk voelt.

THERAPEUT(sust)

Nou-nou-nou, niet schelden!

BOERIN

Maar het is echt zo: een ordinaire koe.

BOER

Ach welnee, mens. (Tegen therapeut) Het is een ‘waterbuffel’.

Even is de THERAPEUT van zijn apropos gebracht.

BOER (CONT.)

Die heb ik vorige maand gekocht en ze lijkt helemaal niet op m’n andere koeien.

De THERAPEUT knikt ‘begripvol’ en schrijft iets op zijn kladblok. De BOERIN buigt zich vilein naar hem toe:

BOERIN

‘Florence’ noemt hij haar!

BOER

ZO HEETTE ZE AL! ZO HEETTE ZE AL!

BOERIN

De rest heet gewoon Berta éen tot-en-met vijftig, maar haar noemt hij ‘Florence’!

BOER (TEGEN THERAPEUT)(verontwaardigd)

Ze komt uit Italië en daar is dat heel normaal!

BOERIN

En mevrouw krijgt geen hooi of bietenpulp, o nee, eikebladsla en kropjes lollo biondo!

BOER (TEGEN THERAPEUT)

Ze is nog niet gewend aan ons eten!

BOERIN

En die voert hij dan met de hand!

Stilte. De THERAPEUT staart naar zijn aantekeningen.

THERAPEUT

Mja, mja... Zoals ik het begrijp, is uw man gewoon blij met z’n nieuwe koe ehh... waterbuffel. Als ik een auto koop, dan ben ik de eerste maand ook heel blij.

BOERIN(verontwaardigd)

Hij masseert haar!

BOER

NIET! NIET! Ik voelde het vetpercentage!

BOERIN

Ik kwam de stal binnen en daar stond hij... met een flesje massage-olie.

De THERAPEUT kijkt vragend naar de roodaangelopen BOER.

THERAPEUT

Is dat zo? Was u... ‘Florence’ aan het masseren?

BOER(schor)

Ze is zo ver van huis, dus geef ik haar een beetje meer aandacht.

BOERIN(triomfantelijk)

ZIET U WEL!

BOER

M’n andere koeien kunnen best gemeen zijn, hoor. En Florence lijkt wel zo’n flinke meid, maar ze heeft maar zo’n hartje!

Een pijnlijke stilte.

THERAPEUT(zacht)

Zegt u eens eerlijk: voelt u meer voor Florence dan voor uw vrouw?

BOER(beledigd)

Wat een belachelijke vraag! Florence is maar een buffel, een beest, niets meer. Hoe komt u daarbij?!

Opgelucht leunt de THERAPEUT achterover in zijn fauteuil.

THERAPEUT (TEGEN BOERIN)

Dan is er niets aan de hand. Het komt wel vaker voor dat mannen helemaal opgaan in hun werk. Dat is geen enkele reden voor ongerustheid.

De BOER en BOERIN knikken en willen het graag geloven. Vanuit de diepte achter het raam klinkt zacht koeiengeloei.

THERAPEUT (CONT.)

Dus geef elkaar maar een pakkerd. Het was gewoon éen groot misverstand-

Verbaasd kijkt hij naar de BOER die is opgestaan en met zijn gedachten heel ergens anders lijkt.

THERAPEUT (CONT.)

Wat is er?...

Vanacht het raam klinkt weer het koeiengeloei.

BOERIN(gelaten)

Dat is Florence. Heeft hij meegenomen van de boerderij.

BOER(stamelt)

Ze mist me. (Loeit) NGOE-OE-OE!

THERAPEUT

Maar...

Oorverdovend loeiend verlaat de BOER de therapieruimte. De THERAPEUT laat zich verbijsterd terugvallen in zijn fauteuil. Stilte.

BOERIN(zucht)

Zo gaat het nou de hele dag.