Astrid en haar collega's verzorgen een ebola-patiënt, terwijl Bart het helemaal laat afweten, omdat hij doodsbang is voor het virus.
Vijf milligram morfine.
Irma trekt een lade open om de morfine klaar te maken. Chris slaat licht aan het hyperventileren.Bloeddruk?
Tachtig over twintig.
Zakje trombositensuspensie.
Irma geeft haar een zakje met de bloedplaatjes en Astrid voegt ze toe aan een ander infuus. Claire loopt snel de kamer binnen, terwijl ze nog haar kap rechtschuift en haar handschoenen aantrekt. Zonder op te kijken:Waar is Bart?
Hand gekneusd in de koffiekamer.
Alleen Irma werpt even een blik naar haar, Astrid blijft gefocust op de thermometer. Irma ziet dat de pc-voorraad wel erg snel is geslonken:Dit was de laatste zak. Hoeveel moet ik bijhalen?
Laat maar.
Een geladen stilte, alleen doorbroken door de schokkende ademhaling van Chris. Blikwisselingen van Irma en Claire naar Astrid. Chris heeft Claires hand vastgepakt en knijpt erin, alsof hij zich aan het leven wil vastklampen.En extra stollingsfactoren-preparaten?
Krijgt hij al.
De drie vrouwen kijken in stilte toe hoe Chris ligt te worstelen.We kunnen toch wel iets doen?!
Irma kan het niet langer aanzien: ze draait zich om en begint de gebruikte instrumenten en verbandrepen te verzamelen. Er trekt een pijnscheut door het lichaam van Chris.Er zou toch een vaccin komen?! We hoeven alleen maar tijd te rekken.
Meer morfine.
Irma trekt de lade weer open om een nieuwe dosis morfine klaar te maken. Als ze zich omdraait met de spuit, ontspant het lichaam van Chris en... hij blaast zijn laatste adem uit. Even een stilte, dan begint Claire haar hand los te wrikken uit de dode vuist van Chris. Astrid trekt een laken over het lichaam van Chris.(zakelijk) Desinfecteren met fenol en een dubbele bodybag. Dan gaat deze kamer op slot.
Maar Irma is opeens stilgevallen en staart voor zich uit:Astrid!... Astrid!...
Astrid kijkt haar aan.Je handschoen.
Er zit een scheur in de rechterhandschoen van Astrid waarachter haar blote huid te zien is. Astrid staart ernaar en kan haar ogen niet geloven.(Fel) WASSEN!
Nu pas komt Astrid in beweging en als een speer verlaat ze de kamer.Agenda
Sitemap
Copyright
© Maarten van der Duin | wildwords, 2011-2021