Wanneer Emma haar dochter met een ander ziet vrijen, haast Emma zich naar haar schoonzoon om diens huwelijk te torpederen en haar eigen positie te verstevigen.
Je bent gelukkig getrouwd, zie ik.
Charlotte duwt verschrikt Mick van zich af.Mam, het is niet wat je denkt.
Ze zakt door haar knieën in het ondiepe kreekje om haar naaktheid onder water te verbergen.Het gaat er niet om wat IK denk, maar wat Wim Driessen hiervan denkt.
Dat is iets tussen hem en mij!
Mis! Jouw hele huwelijk is een vooropgezet plan om de werf naar je toe te trekken. Het gaat dus ook MIJ aan. Ik STA erop dat je het hem vertelt.
Dat is niet waar! Ik HOU van die man.
Dat zie ik!
Wim weet best dat hij niet aan al mijn behoeften kan voldoen. En hij vindt het helemaal geen punt...
Mooi. Dan kun je het hem toch gerust vertellen.
Waar is dat nou goed voor?!
Dan vertel ik het hem zelf!
Ze draait zich om en begint tussen de bomen door terug te lopen naar haar auto.Niet doen.
Emma draait zich om.Hij heeft het recht om te weten uit wat voor motieven jij met hem bent getrouwd!
Charlotte waadt als een bezetene uit het water, grist haar kleren van de grond en vliegt achter Emma aan. Terwijl ze rent, probeert ze tegelijkertijd haar slipje, bh en jurkje aan te trekken.Mama, alsjeblieft. Doe me dat niet aan. Ik wil hem niet kwijt.
Waar maak je je druk om?! Hij vond vreemdgaan toch helemaal geen punt?!
WERKKAMER: De toonladders gaan steeds sneller.Mama, wat wil je hebben? Je kunt alles van me krijgen. Geld, aandelen.
Te laat, lieveling. Dat had je je eerder moeten bedenken.
Ze stormt het kasteel binnen op de voet gevolgd door Charlotte. EINDE SEQUENTIE.Je hebt me onderschat. In mijn leven heb ik wel grotere tegenstanders dan jou weggevaagd.
Ze wil Charlotte met haar hand aan de kant schuiven, maar die verzet zich. Er volgt een korte worsteling. En dan stopt ineens de pianomuziek.Wie is daar?
Emma maakt van Charlotte's schrik gebruik om langs haar de werkkamer in te glippen.(Glimlachend) Ik ben het.
Ze loopt naar Driessen toe, die aan zijn bureau zit. In de deuropening staat een halfnaakte Charlotte, die met afschuw de bewegingen van haar moeder volgt. Rond haar voeten vormt zich een plasje water.Ha, schoonmoeder. Wat kan ik voor je doen?
Ik kom voor het volgende:
Charlotte houdt haar adem in.Er moet een extra gasturbine besteld worden voor de Fatima. En mijn tekenbevoegdheid houdt op bij veertigduizend. Zou jij even een krabbel kunnen zetten?
Ze haalt de offerte tevoorschijn.Natuurlijk.
Hij zet een handtekening.(Terloops) Het is zalig weer buiten. Ideaal om te zwemmen.
Mij niet gezien. Ik kan niet zo goed tegen de temperatuurwisselingen.
Jammer, ik zag zo'n leuk kreekje op weg hiernaartoe.
Charlotte kan wel door de grond zakken van ellende.Heb ik speciaal laten aanleggen. Daar wordt vaak in gezwommen.
(Alsof ze zich nu iets herinnert) Nu je het zegt. Daarnet zag ik ook twee mensen zwemmen. Of liever gezegd, ze gingen zo in elkaar op, dat ze daar niet toe kwamen. (Glimlacht) Een aandoenlijk schouwspel...
(Barst uit tegen Emma) Hou op! (Tegen Driessen) Dat was ik...
En wie nog meer?
Ik weet z'n naam niet. (Emma snuift) Maar hij werkt hier in de tuin.
Met venijnige bewegingen rijdt Driessen naar het raam en kijkt naar buiten. Hij tikt tegen het glas. Charlotte werpt een verwijtende blik vol woede naar Emma, die doet alsof haar neus bloedt.Het spijt me verschrikkelijk, Wim.
Ze kijkt naar Driessen, maar hij vermijdt haar blik. Een eindeloze stilte. Charlotte weet zich geen raad met haar houding.U heeft mij geroepen, meneer?
Ja. Was jij daarnet met mijn vrouw bij de kreek?
Ik ehh...
Hij kijkt even snel naar Charlotte, die zich enorm opgelaten voelt.Gewoon antwoord geven! Ja of nee?
Ja.
Emma triomfeert.En hoe was het?
Emma weet niet wat ze hoort. Charlotte kijkt op.(Glimlacht) Zeer aangenaam.
Vond jij dat ook, liefje?
(Schaapachtig) Ja.
Mooi.
Hij knikt vriendelijk naar Mick.Dank u wel.
Hij vertrekt. Als hij langs Charlotte loopt, geeft hij haar een knipoog. Driessen kijkt Emma aan en glimlacht.Dat zijn zo de vrijheden van ons huwelijk. Ondanks mijn beperkingen wil ik Charlotte niets tekort doen.
Emma gaat door de grond, maar laat niets merken.Met jullie privéleven wil ik me natuurlijk helemaal niet bemoeien.
ze zwaait even met de offerte.Bedankt. Ik ga m'n nederige rol op de werf weer vervullen.
Met een vriendelijk knik naar Driessen en zonder Charlotte nog aan te kijken, verlaat Emma de werkkamer. Driessen rolt naar Charlotte toe.(Zacht) Wim, ik schaam me zo verschrikkelijk.
Waarom? Dat is nergens voor nodig? Hier hebben we het toch over gehad?!
Praten is wat anders dan doen.
Als jij maar gelukkig bent.
Charlotte omhelst hem en drukt hem stevig tegen zich aan.Agenda
Sitemap
Copyright
© Maarten van der Duin | wildwords, 2011-2021