Als enige van zijn familie overleeft David het concentratiekamp. Hij bezoekt de kennissen bij wie zijn ouders een koffer met zilverwerk hadden achtergelaten.
En Nederland is helemaal blut, omdat het tijdens de oorlog is leeggeroofd.
Een voordeur in een portiek staat op een smalle kier en DAVID probeert tevergeefs naar binnen te kijken.Weet je het zeker?... De jongste, hoe heet ie?
David.
Voetstappen naderen de voordeur en de 34-jarige BRAM kijkt naar buiten. Naast hem zijn 15-jarige dochter.Zo. Je komt zeker voor de spullen?
SNELLE FLASHBACK: Op de keukentafel ligt een open-geklapte reiskoffer met een zilveren servies en bestek. De MOEDER VAN DAVID klapt de koffer haastig dicht en duwt hem in de handen van BRAM.Wees gerust. Ik zal alles voor je bewaren!
Vanachter de tafel staat DAVID toe te kijken. TERUG: In de deuropening kijkt BRAM opzij de gang in, waar zijn DOCHTER nadert.Nee, niet die hele koffer, alleen dit.
Hij verschijnt weer in de deuropening en geeft éen zilveren kinderbordje aan DAVID.Alsjeblieft.
Even is het stil en DAVID kijkt BRAM afwachtend aan.Wij hadden ook onze kosten, hoor.
Hij doet de deur dicht en DAVID kijkt naar het kinder-bordje.Lekker, zeg. Uitgerekend MIJN Joden komen weer terug!
