Na hun breuk maken Jasper en Donna elkaar het leven zuur. Toch heeft Donna het lef Jasper om een borgstelling te vragen om een eigen bedrijf te kunnen beginnen.
Al aan het inpakken?
(toonloos) Ja, als Anouk thuiskomt, vertrekken we meteen.
Is het niet te koud voor dat rode overhemd?
Donna, wat kom je doen?
Ik ehh...
Ze zoekt naar een juiste ingang.Ik kom net bij de bank vandaan. Voor een lening. Maar die heb ik niet gekregen. Geen diploma's, geen ervaring en te weinig inkomsten.
Jasper luistert onbewogen toe.Daarom wil ik jou vragen borg te staan.
Jasper is overdonderd.Waar haal je het lef vandaan?!
(rustig) Voor zestigduizend euro.
Eerst ga je tekeer, omdat ik de kinderen wil meenemen...
Ik zorg voor de aflossing bij de bank. Dus jij hebt er verder geen omkijken naar.
... maar als je geld nodig hebt, sta je meteen weer voor de deur.
Eigenlijk heb ik alleen een handtekening nodig.
(resoluut) Nee!
Meteen sarcastisch eroverheen:Hoe wou je die lening aflossen?! Met die Chinese prullen?!
Donna laat zich niet provoceren en vouwt haar mapje open met het businessplan.Twintigduizend na vier maanden. En veertigduizend met rente in de zes maanden daarna.
Ha-ha! Zegt iemand die zelf nog nooit een belastingformulier heeft ingevuld!
Onaangedaan legt Donna het mapje open op tafel en schuift een overzicht met de terugbetalingsregeling naar Jasper toe. Zijn gelach verzwakt enigszins bij het zien van de professionele vormgeving. Hij gooit het blaadje weer terug.Je moeder zeker?!
Hij gooit het blaadje weer terug.De bank heeft groot gelijk om jou een lening te weigeren. Die hebben een neus voor kapitaalvernietiging. En waarom zou ik hun expertise in twijfel trekken?!
Omdat het ook in jouw belang is.
Die logica ontgaat Jasper.Als mijn zaak een succes wordt, ben jij verlost van je maandelijkse alimentatie.
En zo niet, m’n zestigduizend euro.
Dat hangt van mijn capaciteiten af.
Voor het eerst kijken ze elkaar echt aan.Denk je dat ik zo'n zaak kan runnen? Help me dan. En anders doe je het niet.
Jasper aarzelt.Zestigduizend is een hoop geld. Wat zijn mijn garanties?
Donna haalt haar schouders op.Geen. Maar je geeft me wel de kans een eigen leven op te bouwen. Jij hebt een nieuw leven. Ik ben nog geen stap verder gekomen sinds onze scheiding.
Jasper denkt na. Stilte.Okee, ik doe het.
Donna knikt zonder enig spoor van euforie of triomf. Ze steekt hem haar hand toe en hij neemt hem aan.Ik hoop niet dat dit de vergissing van m'n leven is.
Terwijl Donna al richting gang loopt:Nee hoor, die hebben we al gemaakt.
Vlak voordat ze in de gang verdwijnt:O ja, halen jullie vanavond de kinderen op? Ik heb hun kleren al ingepakt.
Jasper kijkt haar verbaasd aan.Het was kinderachtig van mij om vanochtend zo te reageren. Neem ze maar mee naar de Ardennen. Daar zijn ze wel aan toe. En jij ook.
Donna verdwijnt de gang in en wordt nagekeken door Jasper
