Door de schuld van dandy Teddie zijn enkele trein-passagiers gestrand op een verlaten stationnetje en opgesloten in de wachtkamer. De zenuwen van iedereen zijn tot het uiterste gespannen.
(geërgerd) Besluip me niet zo, man!
(verontwaardigd) Nou ja zeg! Eerst praat ik te veel, dan weer te luid en als ik helemaal niets zeg, is het ook niet goed!
Blijf gewoon uit mijn buurt, dan is alles opgelost.
Ik wil u beiden juist even spreken.
O?
Ja. Ik ehh... wil u waarschuwen.
(nerveus) Waarvoor dan?
Nou, weet u... Ik heb zo'n akelig vermoeden... dat we in groot gevaar verkeren.
O mijn God!
Is dit weer éen van uw grappen?
Integendeel. Gewoon een voorgevoel dat er nog iets staat te gebeuren.
(paniekerig) Ik voel het ook! Zo duidelijk!
Ze begint zenuwachtig door de wachtruimte te ijsberen.(tegen Teddie)Ziet u dan niet wat u aanricht?! Hou toch uw mond!
Maar u moet me geloven: het ergste gaat nog komen!
Ik geloof u!
Wat dan?! Wat staat ons volgens u te wachten?!
Ja, dat is het vreemde... Dat weet ik niet.
Charles kijkt hem grimmig aan.Daarom moet u mij iets beloven.
(nerveus)Wat moeten we beloven?! Wat?!
Als er iets onaangenaams gebeurt, laat u zich dan leiden door mij.
Stilte.(zacht) Door u?
Precies. Kan ik op uw steun rekenen of niet?
Maar wat gaat u dan doen?!
Dat is nou het grappige... Ik heb nog geen flauw idee.
(dreigend) Door u?!
Ja. Is dat zo vreemd?
CHARLES komt dreigend op TEDDIE af en die deinst achteruit in een hoek.(woest) U bent de hele reden dat wij hier zitten! Door u is het hier onaangenaam en ondraaglijk! Het enige grote gevaar hier dat bent u!
(gilt) Charlie, alsjeblieft, niet doen!
Gealarmeerd door het rumoer komen RICHARD, ELSIE, JULIA en STERLING de wachtruimte binnengesneld.Ik voel me gevleid.
Met uw bespottelijke maniertjes, uw misplaatste geintjes en uw stuitende gebrek aan respect voor uw medemens. Uw aanwezigheid hier is niet te harden!
De jongens van de Club zouden trots op me zijn.
Dus doet u ons een genoegen... (grijpt Teddie in de nek en draait zijn arm op z'n rug. Zo duwt hij hem richting kassakantoor)... en laat ons met rust!
Niet vechten, Charlie, er zijn al problemen genoeg!
Die ben ik juist aan het oplossen.
(tegen richard) Uhh, als het niet teveel moeite is... Doe iets!
O, sorry, u heeft gelijk.
Hij snelt naar de deur van het kassakantoor en houdt hem voor Charles open. Die werpt Teddie naar binnen, neemt de sleutel eruit en draait de deur op slot.Ziezo. Dat voelt al een stuk beter.
(geamuseerd) Ik kan u geen ongelijk geven.
Agenda
Sitemap
Copyright
© Maarten van der Duin | wildwords, 2011-2022